Murder Obsession(1981)

Murder Obsession (1981) aka”Satan’s Altar” , “Follia Omicida

directed by : Riccardo Freda,

Cast: Stefano Patrizi,  Laura Gemser , Anita Strindberg,Silvia Dionisio

Rather poor blend of Giallo mystery trappings with satanic/occult horror that works mostly as a perversely charming hodgepodge of genre cinema clichees but retains some merit due to some wonderfully crafted disturbing scenes of lucid demonic psychedelia.

Michael is a successful actor, but he has a scandal in his past: at a tender age he knifed his father to death. He and his girlfriend Deborah go to his mother’s for the weekend, and are joined by the director and others from a recent film project. But they are given a rather cool reception by the superstitious housekeeper Oliver. Soon rude things begin happening to some of the guests, and Michael fears a repeat of his nightmare past is in progress.

Ricardo Fredda’s Gialli tend to lean towards the trashier end of the genre canon , see “Iguana with the tongue of fire” for reference. This one is along the same lines, as the pace is quite problematic to put it nicely and the storyline doesn’t make a whole lot of sense. Luckily the end is quite strong if downbeat and manages to tie the fragmented narrative together. As per usual in Gialli , there is not much care for character development . Performances by genre regulars are mostly unspectacular. However this will probably appeals to fans of trashier Gialli like: Strip nude for your killer , Paris Sex Murders and the aforementionen Iguana with the Tongue of fire.

Borderline fodder yet with rewarding moments. I’d like to watch the bluray though as my vhs copy is a bloody mess.

So Sweet, So Dead-1972

So Sweet, So Dead aka Rivelazioni di un maniaco sessuale al capo della squadra mobile

directed by: Roberto Bianchi Montero

cast: Farley Granger,Sylva Koscina,Silvano Tranquilli,Annabella Incontrera, Chris Avram,Femi Benussi, Krista Nell,Susan Scott, Luciano Rossi: Gastone

A sleazefest filled to the brim with Eurocult regulars by Roberto Bianchi Montero. Pleasure guaranteed in spades here as this affair is of the same lineage as films like: French Sex Murders,Giallo a Venezia  and Strip nude for your Killer. Do you see a pattern here? Yes, I bet you do , Sex and promiscuity is the name of the game here.

Inspector Capuana investigates serial murders where the victims of unfaithful wives were get killed as they were having sex with their husbands. A naked woman is found murdered and mutilated in a prosperous small province town in Southern Italy. But who is murdering her? After a while, the killer who wears black fedora, gloves, and trench coat starts photographing unfaithful wives as they start having sex with their lovers and also killing them.

So here we have a storyline, where unscrupulous and corrupt ,bored wives of the upper class meet their maker. Some say it’s misogynist, well, I think that this is not misogynist and nihilistic in a New York Ripper vein ,but it’s rather a sarcastic commentary on the ill deeds of the Bourgeoisie. However ,rest assured Montero is no Marco Ferreri or Elio Petri. There is more focus on gratuitous nudity and brutal killings here .

As far as I’m concerned I feel that  “So Sweet so Dead” ,which also was released as “Penetration” with hardcore inserts, is a highly successful Giallo .It’s as polished and stylish as it could  ever be, definitely not bottom barrel like “Giallo a Venezia” and features so many stalwarts of Euro cult cinema that it is almost a paradox.

Mandatory addition to your Giallo collection.

Τζιαλλο κολοσσός από το Ρομπερτο Μπιανκι Μοντερο , ο οποίος σχεδόν παίζει το Τοrso του Sergio Martino στα ίσια ,αλλά λόγω διαφοράς μπατζετ καταλήγει να φιγουράρει στη μέση του βαθμολογικού πίνακα μαζί με άλλα υπερ-sleazy έπη όπως τα: French Sex Murders και Strip Nude for your Killer.

Tο Παρόν δεν χωρατεύει, είναι υπερβίαιο και κάνει και την ανατροπή με κοινωνικό σχόλιο για τη διαφθορά τις Ιταλικής Μπουρζουαζίας, αλλά μην τρελαθούμε Ο Μπιανκι Μοντερο δεν φιλοδοξεί να γίνει ο επόμενος Μπελόκιο αλλά να βγάλει το μεροκάματο και όχι μόνο τα καταφέρνει αλλά μάλλον παραδίδει κιόλας με το φιλμ αυτό την πιο πετυχημένη του προσπάθεια.

 

Seven Blood-Stained Orchids-1972

Seven Blood-Stained Orchids aka “Sette orchidee macchiate di rosso” 1972

directed by:Umberto Lenzi

cast:Antonio Sabàto ,Uschi Glas ,Pier Paolo Capponi ,Petra Schürmann ,Marisa Mell

A stylish Giallo coup de grâce by Umberto Lenzi, unfortunately hampered by a rather by-the-numbers storyline and a weak lead, in this case Antonio Sabato. Still this nice piece of vintage spaghetti mystery thriller delivers the goods and manages to satisfy the avid Eurocult fan.

A serial killer is on the loose, murdering certain women around the city. While travelling on a train on his honeymoon, Mario (Antonio Sabato) sees his wife brutally attacked aboard the train and after the killer gets away, the police accuse Mario of attacking his newlywed wife. The Police decide to hide the fact that Giulia (Uschi Glas), Mario’s wife is alive in order to protect her from the killer. Mario sets out to prove his innocence by attempting to solve the “Puzzle of the Silver Half Moons”

This film would pretty much justify the price of admission on the grounds of the first reel, Rosella Falk’s masterfully executed “bathtub” scene and then Marisa Mell’s gruesome murder .Other than that is a rather hit’ n ‘ miss affair characterized by a great cinematography and mise en scene . Truth be told Umberto Lenzi was responsible for a string of pretty successful Gialli but towards the 1970s, he began focusing his attention on poliziotteschi films and his contributions to making Gialli began to deteriorate. Other than that the score by Riz Ortolani is to die for.

Anyway Giallo fans should definitely  check this one out.

όμορφος τζιάλλο σινεμάς από το μαιτρ του κινηματογράφου είδους Ουμπερτο Λένζι.

Ο μέγας Ουμπέρτο φιλμαρει μερακλίδικα μια δυστυχώς μπαναλ ιστορία μυστηρίου που εμπλέκει έναν νεκρό Αμερικανό και εφτά γυναίκες,αλλά το τελικό αποτέλεσμα μάλλον δικαιώνει τους οπαδούς του Ιταλικού στυλιζαρισμένου pulp  θρίλερ.

Oι αρχική σεκάνς, η μουσική του Ριζ Ορτολάνι και μερικές αριστουργηματικά καμωμένες βίαιες σκηνές ,κάνουν το πικρό ποτήρι της άνευρης ερμηνείας του Αντόνιο Σαμπάτο και της αδιάφορης αφήγησης λίγο πιο υποφερτό.

Οι φανς του σκηνοθέτη και του Ευρωπαικού καλτ κινηματογράφου καλά θα κάνουν να τσεκάρουν όπως και να έχει.

 

Daughter of the Jungle-1982

Daughter of the Jungle aka Incontro nell’ ultimo Paradiso 1982

directed by: Umberto Lenzi

cast:Sabrina Siani, Rodolfo Bigotti, Renato Miracco,Sal Borgese

Originally intended to be seen as an inside joke and a parody of the seminal director’s Cannibal horror ventures, Daughter of the jungle is a carefree guilty pleasure of a film and far from the trainwreck I expected it to be.

Two American college students decide to take a vacation to the Amazon. After getting to meet the local mafia boss they eventually get the good old stomping treatment  by his honchos, soon after they  proceed to rent a boat and sail down the river in search of some good scenery, but  the two kids become lost and form an unlikely alliance with Luana (a female Tarzan) who was lost in the jungle as a child when her parent’s helicopter crashes. They set to fight the mafia crew who arrives on location to search for a treasure.

Well I admit that I am far less a Sabrina Siani fetishist than I used to be in the past. Try as she might ,poor Sabrina wasn’t able to act ,even if her life depended on it , but her presence and looks make nonetheless this film a far more pleasurable experience. Other than that ,Lenzi manages to keep the pace on this one fast enough and “Incontro nell’ ultimo paradiso” plays like a likeable Bud Spencer-Terence Hill lesser buddy comedy, set in the jungle, including the dated goofy jokes. Not too bad for the great ,late Umberto and his team of  associates Giovanni Bergamini as director of photography and Vincenzo Tomassi on editing. Lenzi was responsible for far better but also for abysmal films. This is a cool way to kill a couple of afternoon hours ,however if you expect another “Eaten Alive” or “Cannibal Ferox” you’ll be immensely disappointed…

Ακίνδυνη ,οικογενειακή pg περιπέτεια του Ουμπέρτο Λένζι με τη Σαμπρίνα Σιάνι στο αποκορύφωμα των τριών χρόνων της δημοσιότητας της. Η ξανθιά καλλονή μεν,ατάλαντη στα όρια του γκροτέσκου δε, έπαιξε σε περισσότερες ταινίες μέσα σε αυτήν την περίοδο από οτι άλλες ηθοποιοί έχουν καταφέρει να παίξουν σε μια ζωή και μετά είδε τα φώτα της ράμπας να σβήνουν όπως και άπειροι άλλοι ηθοποιοί του σινεμά είδους.

Στο παρόν η Σιάνι ανακυκλώνει το ρόλο της ξανθιάς κόρης της ζούγκλας που την στοίχειωσε, βλέπε επίσης White Cannibal Queen και πολεμά αδίστακτες καρικατούρες κακοποιών συνοδευόμενη από δύο κολεγιόπαιδες αμερικανικής καταγωγής.Στο ερώτημα  “Υπάρχει Έρως στο έργο?” Απαντούμε με μια φωνή ” Φυσικά και υπάρχει” και αναχωρούμε για άλλες πολιτείες.

 

To the Devil a Daughter-1976

To the Devil a Daughter -1976

directed by:Peter Sykes

cast:Richard Widmark, Christopher Lee, Honor Blackman, Nastassja Kinski and Denholm Elliott.

A rather lethargic satanic horror vehicle for Christopher Lee, Richard Widmark and a then pubescent Nastassja Kinski was meant to be the swansong of the great Hammer films ,at least in the Seventies.

The film was based on the 1953 novel of the same title by Dennis Wheatley-refer to the magnificent “the Devil rides out”. It was the final Hammer production to feature Christopher Lee until The Resident in 2011. On home videocassette the film was released with the alternate title Child of Satan.

An American occult novelist battles to save the soul of a young girl from a group of Satanists, led by an excommunicated priest, who plans on using her as the representative of the Devil on Earth.The convoluted plot involves the rebirth of the demon Astaroth in human form – its vessel being a nubile girl (played by the luscious Nastassja Kinski), brought up in seclusion as a nun! Lee is a priest who has been excommunicated for challenging the belief that Man depends on the ‘presence’ of God to guide him through life – contending that Man is perfectly capable of making his own Destiny (with a little help from the Forces of Darkness).

Undoubtedly what was supposed to resound like a mighty thunder was reduced to a mere whimper. A Dennis Whitley novel brought to the silver screen by Hammer films,what could possibly go wrong? Well ,in terms of cinematic pleasure everything possible went wrong on this one. A sure affirmation of the term “style over substance” ,this film unfortunately fails to deliver and meanders endlessly in its effort to unveil a plot rather banal and uninteresting than labyrinthine. The opening sequence delivers some promise but the film constantly stumbles in its effort to pass as atmospheric and its closure is half-hearted to say the least.

Even Christopher Lee couldn’t salvage this one. Pass…

Ούτε ο Κρίστοφερ Λη δεν ήταν ικανός να σώσει τούτο εδώ από την αφόρητη μετριότητα. Ταινία ορισμός του όρου χαμένη ευκαιρία το “Μια παρθένα για το Διάβολο” υπόσχεται και χτίζει ατμόσφαιρα ,μόνο που το κατακλυσμιαίο φινάλε και η κάθαρση δεν έρχεται ποτέ, αμάρτημα ασυγχώρητο στο σινεμά είδους, όπου όλα εξυπηρετούν έναν σκοπό και είναι συνήθως αξιοθαύμαστα πρακτικά και λειτουργικά.

Θες η μωροφιλοδοξία, θες η ανικανότητα να απογειώσουν οι συντελεστές το όχημα. Τούτο που μένει είναι μια ταινία που ενώ είναι τεχνικά άρτια δεν καθηλώνει και επ’ουδενί δεν μας συγκλονίζει…

Στυλ αλλά δυστυχώς συνοδευόμενο από χασμουρητά…Εγώ δηλώνω απογοητευμένος.

 

 

 

Short Night of Glass Dolls(1971)

Short night of glass Dolls(1971) aka “malastrana” “la corta notte delle bambole di vetro”

directed by:Aldo Lado

cast:Ingrid Thulin, Jean Sorel, Mario Adorf ,Barbara Bach

The paranoia and the anguish stemming from the loss of a loved one, the inability to rule one’s own life mixed with the panopticon of a totalitarian state and the corruption of the nomenclature brought us a beautiful Giallo that could be easily paired with the quite similarly structured “The perfume of the Lady in black”

Greg Moore, an American journalist visiting Prague with his girlfriend Mira is found dead. However, he’s actually only temporarily paralyzed, but the coroner fails to realize this and proceeds to prepare him for the autopsy. While Moore awaits his doom, he tries to recollect what has happened to him. It all starts when his girl disappears. He asks his friend, a local journalist, for help. They discover that this was just the latest in a series of disappearances of young pretty girls in the area. Their investigation leads them to a strange high profile private club, whose affluent members practice odd ritualistic orgies and bizarre dark rites.

While the aforementioned Perfume of the lady in black was a more Freudian affair that revolved around psychosexuality and trauma, this one focuses more on the horrors that lurk in the upper echelon of the social elite,in that regard actually it actually predates entries like Stanley Kubrick’s “Eyes wide Shut” which unwound similar storylines. Still corruption is blatantly sociopolitical according to Aldo Lado and his Czechoslovakian nightmare.Alison Nastasi of Shock Till You Drop wrote, “Lado is at his best when Short Night of Glass Dolls confronts political and social unrest with nuanced symbolism.” Indeed he is and he is also aided by the slow burning nature of his monster. Some have criticised  the so-called lethargic pacing here, but they couldn’t be further from the truth, for the movie builds up gripping tension and finally rewards the patient viewer, who will be finally reduced to pulp with a very nihilistic finale.

Aldo Lado’s Giallo vehicle is a much celebrated entry in the spaghetti horror annals and should be cherished by all serious fans of arthouse/euro horror. This is as good as euro exploitation can get.

Μεγαλειώδης άσκηση ύφους σε Τζιάλλο φόρμα από τον μαιτρ Άλντο Λάντο.

Αμερικανός δημοσιογράφος που σταθμεύει στην Πράγα αναζητά την ντόπια αγαπημένη του , η οποία έχει χαθεί με μυστηριώδη τρόπο μην αφήνοντας ίχνη πίσω της. Ο Γκρεγκ Μουρ θα μπλέξει σε κυκλώματα τα οποία ούτε που φανταζόταν και η ντόπια Ελιτ θα προσπαθήσει να τον βγάλει από τη μέση. Όταν πλέον θα βρεθεί χωρίς σφυγμό να κείτεται σε ένα πάρκο ,τότε ο χρόνος για αυτόν θα αρχίσει να μετρά αντίστροφα…

Υποβλητική ατμόσφαιρα,καταπληκτική φωτογραφία,εξαιρετικό σαουντρακ,υποδειγματικός ρυθμός που σου πριονίζει αργά-αργά τις αντιστάσεις ,σε βάζει απόλυτα στο κλίμα και σε κάνει μέρος του όλου πράγματος. Άνετα ο Αλντο Λάντο στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο θα μπορούσε να πέσει θύμα της αφήγησης που επέλεξε για το πόνημά του , πλην η φύση της θεματικής άψογα ενδεδυμένη με τα ατμοσφαιρικά πλάνα της Τσεχικής πρωτεύουσας και η λογική της αόρατης μέγγενης που σφίγγει σταδιακά γύρω από τον πρωταγωνιστή επιβραβεύουν τον υπομονετικό και απαιτητικό θεατή , ο οποίος στο τέλος θα γίνει θρύψαλα από το φινάλε το οποίο αφαιρεί βίαια τη ζωή σε κάθε ελπίδα για οποιαδήποτε αλλαγή.

Ναι,εδώ δεν υπάρχει χάπυ εντ, καθώς η καθεστηκυία τάξη δεν θα αφήσει την ορμή της νιότης να κερδίσει. Αντιθέτως θα συντρίψει με τρόπο κυνικό και υπερβίαιο κάθε απόπειρα αλλαγής του Στάτους Κβο.

Αριστούργημα…

 

 

The Lift(1983)

The Lift(1983)

directed by:Dick Maas

cast:Huub Stapel, Willeke van Ammelrooy, Josine van Dalsum

I feel the need to give Kudos to Dick Maas for putting Holland on the map of Horror cinema. De Lift addresses a premise that is charming in its implausibility and is a nice piece of vintage genre cinema that deals with the horrors of technology and artificial intelligence in an effective, if sort of corny way.

A lift begins displaying some erratic behavior, like trapping some party goers and nearly suffocating them, and decapitating a security guard. Felix(Stapel), the technician from the lift company, can’t find anything wrong with the circuitry. When he and a nosy reporter begin asking questions of the lift company’s electronics partner (Rising Sun Electronics) his boss puts him on a leave of absence. A subsequent visit to a professor leads them to believe that some evil experiments are being conducted with microchips/biochips.

The photography in the Lift is exquisite,I loved the way the colour tones and the lighting work ,in particularly in some of the more memorable scenes. Yes ,the Lift does offer its fair share of highlights which you all probably know, but is a generally flawed affair in terms of pacing. The English dubbing also came off a little bit odd and I’d definitely like to watch this with a dutch audio track.

Maas would employ Huub Stapel,who is just decent here, in the future too. Their other quite known collaboration called “Amsterdamned” , a slasher type affair is more successful than the Lift in each and every aspect but the Lift is no slouch, if you love 80ies technophobic Horror, Cronemberg however this is not.

Τέσσερις άνθρωποι παγιδεύονται σ’ ένα ασανσέρ και παραλίγο να πεθάνουν από ασφυξία. Μετά, ένας τυφλός πέφτει στο φρεάτιό του, ένας συντηρητής αποκεφαλίζεται και σύντομα ανακαλύπτουν ότι το ασανσέρ… διαλέγει τα θύματά του. Πολλά τρομακτικά θα συμβούν μέχρι να λυθεί το μυστήριο.

Ολλανδική, χαμηλού προυπολογισμού παραδοξότητα καμωμένη από τον Ντικ Μαας ,σκηνοθέτη του “τίμιου” σλασερ Amsterdamned.

Το ασανσερ του τρόμου προσφέρει μια εξαιρετική φωτογραφία,μερικές σκηνές ανθολογίας αλλά έχει θέματα με το ρυθμό του και η ιστορία πασχίζει να παραμείνει σοβαροφανής παρότι είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά. Λογικό για μια ταινία ερχόμενη καρφί από μια άκρως τεχνοφοβική εποχή.

Κρόνεμπεργκ δεν είναι σε καμία περίπτωση, αλλά οι οπαδοί δεν χάνουν κάτι με την απόκτηση του.

Hired Gun(1975)

Hired Gun (1975) aka “Go Gorilla go”, “Vai Gorilla”

directed by:Tonino Valerii

cast:Fabio Testi, Renzo Palmer, Claudia Marsani ,Antonio Marsina

High octane but sadly obscure Italo crime action with operatic/over the top violence and an adequate lead by the ever reliable Fabio Testi.

Young Marco Sartori(Testi) is hired as a bodyguard of the obnoxious manufacturer Gaetano Sampioni who is blackmailed by a racket of omnipresent yet mysterious criminals led by the ruthless Berdo (Marsina). Sartori along with his shady brother Piero and another Gorilla name Siro will fight the bad guys and will lead them to their downfall.

As already stated this one is one of the better second tier poliziotteschi . Interestingly enough The censorship commission banned the film to people under 18 years old and Valerii refused the cuts requested by the production to lower the ban; the film eventually had a significant commercial success, grossing over 1 billion and 800 million lire. The film re-launched Fabio Testi‘s career as one of Italy’s most popular action film actors and gave Marsina a second chance at acting.

Valerii’s direction is assured and competent and the performances by the actors follow the standards set for the genre. Which means that we are not to see any sort of character depth, but as far as political incorrectness is concerned , there is aplenty. This is a fast moving piece that remains interesting throughout its entire duration and will satisfy the fans of this idiosyncratic film genre.

I cannot really comprehend why so few people talk about this film. Rest assured this is quality stuff. Recommended.

Τα καλά της βιντεοκασέτας και των επαφών με το δίκτυο των συλλεκτών παγκοσμίως μου εξασφάλισαν μια κόπια αυτού του italo crime δυναμίτη, με το Φάμπιο Τέστι σε ρόλο “γορίλλα” για λογαριασμό μεγαλοεργολάβου με καβούρια στις τσέπες  που απειλείται από σπείρα εκβιαστών και με μια κόρη μπουκιά και συχώριο που φυσικά πέφτει ξερή με το Φάμπιο.

Οπερατική βία χαρακτηριστική των ταινιών αυτών, Σέβεντις μουτσούνες “καθαρμάτων” και ένας Τέστι σε μεγάλα κέφια ,κάνουν το παρόν απαραίτητο απόκτημα για κάθε πιστό οπαδό των Ιταλικών ταινιών δράσης.

Προτείνεται ανεπιφύλακτα .

 

The Devil’s Exorcist(1975)

The Devil’s Exorcist (1975) aka “Alucinaciones” , “El Juego del Diablo”

directed by:Jorge Darnell (as Jorge M. Darnell)

cast:Inma de Santis, María del Puy, Jack Taylor

In an intern college,Sheila  is a teenager and the only daughter of a rich couple. She starts being troubled by loud sounds and the scary visions of a tall man in black walking towards her menacingly. Soon she becomes obsessed with strange physical symptoms and visions of arms extending from the walls to grab at her, and sometimes she gets violent. Eventually, she kills her own mother but it’s ruled as an accident.  A lady doctor takes the poor orphan in and they travel together to her cottage by the sea, despite the fact that  upon their first meeting, the girl attacked the doctor and knocked her around the room. After Sheila’s effort to push the doctor off a cliff the doctor gives up hope and decides that the girl should be locked in a psychiatric clinic. But the finale will be even more grim…

Slow burning, brooding Exorcist wanna-be in disguise  from Spain. This incredibly obscure movie that has only been released on VHS in Spain and in Greece (by the very elusive Haidi co. video also responsible for the Greek vhs of Jorge Grau’s home invasion sleazefest “Coto de Caza”) is graced with a few very effective, atmospheric set pieces of dreamlike quality that owe maybe more to Roman Polanski’s cinema and to presentations of unripe sexuality gone awry than to William Friedkin’s occult horror magnum opus. We never get to see the young Sheila actually possessed but we get a good grasp of her strange genuinely evil antics that border on Hysteria. However the obviously truncated version that is available could be the reason for all the above as it tampers with the coherence of the plot.

Still, the teenage Inma de Santis’ quite impressive incarnation of  the “possessed” teenager Sheila Roberts and the presence of a haunting “tall man” ,that actually predates Phantasm if I’m not mistaken, are guaranteed to offer some nightmarish thrills to the Eurocult enthusiast.

Ωραία ατμόσφαιρα και μερικές υπαινικτικά εφιαλτικές σεκάνς καθιστούν τούτο το ταπεινό και πανσπάνιο Ισπανικό horror με την πρόωρα χαμένη και εξαιρετική εδώ Inma De Santis μια αξιοπρεπέστατη επιλογή για το θεατή που ξέρει από καλό Eurohorror.

Ναι μεν ,το παρόν βαπτίζεται αβασάνιστα ως κόπια του Εξορκιστή αλλά τα δάνεια από εικονογραφίες ψυχολογικού τρόμου τύπου Repulsion του Ρόμαν Πολάνσκι μόνο απαρατήρητα δεν περνάνε εμπλουτίζοντας την αφήγηση. Μελανό σημείο το οτι το παρόν είναι καταφανέστατα πετσοκομμένο , αλλά οι ικέτες δεν μπορούν να επιλέγουν. Δυστυχώς η Ελληνική βιντεοκασέτα είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί κανείς να δει αγγλόφωνη βερσιόν της ταινίας, ενώ η μοναδική άλλη επιλογή.αυτή του Ισπανικού vhs δεν περιέχει επιπρόσθετες σκηνές που θα καταστούσαν την αδυναμία κατανόησης της Ισπανικής γλώσσας λιγότερο επώδυνη.

Ας είναι…

Venom(1981)

Venom(1981)

directed by:Piers Haggard

cast:Klaus Kinski,Sterling Hayden,Sarah Miles,Nicol Williamson,Cornelia Sharpe,Susan George,Lance Holcomb,Oliver Reed

A chauffeuer and a maid of a wealthy couple aided by International criminal Jacmel attempt to kidnap the couples sickly child. Their plan comes unstuck when, a deadly Black Mamba sent by mistake instead of a harmless snake, escapes, and both the kidnappers  and several hostages (the boy’s grandfather and a toxicologist who came to warn them about the mamba) are trapped in the boy’s London home. A tense evening is had by all as the snake creeps around the house picking off the various characters one by one.

Well-constructed and gritty hostage thriller made in UK is the name of the game here. Tobe Hooper was originally attached to direct but quit because of “creative differences”, and Piers Haggard replaced him.Haggard went above and beyond the call of duty to make the Black Mamba scenes as realistic as possible,they even used a real black mamba for several of the shots and especially the first reel is a masterfully executed exercise in nail-biting tension. While this is not exactly “The house on the edge of the park” in terms of nastiness, it is however quite a sleazy affair, in particular the gung ho moments of Oliver Reed and the genuine creepiness of Kinski are to be commented.Kinski in particular,chose to do this film instead of Raiders of the Lost Ark because the salary was higher. In his autobiography, Kinski Uncut, he also stated that the script for the Spielberg movie was “moronically shitty”

The climax is also quite satisfactory and not haphazardly constructed as in other similar films. All in all , a very rewarding experience if the viewer is accustomed to such old-school cinematic gems.

Άνω του μετρίου θρίλερ ομηρείας παλαιάς κοπής με δυνατό καστ από τη Μεγάλη Βρετανία.

Διεθνής σπείρα απαγωγέων βάζει στο στόχαστρό της ασθενικό γόνο μεγαλοαστικής οικογένειας αγνοώντας πως μέσα στην οικεία του αγοριού περιφέρεται ένα θανάσιμο μαύρο μάμπα. Τα πράγματα αρχίζουν να ξεφεύγουν όταν το φίδι δαγκώνει την καμαριέρα του σπιτιού που αποτελεί μέλος της σπείρας. Ο βασανιστικός της θάνατος εξωθεί τους εγκληματίες στα άκρα, ενώ η αστυνομία πολιορκεί το σπίτι.

Ο θρύλος λέει πως ο εχθρός όλων των σκηνοθετών Κλάους Κίνσκι εξώθησε τον αρχικό σκηνοθέτη Τομπι Χούπερ σε άτακτον φυγήν και πως ο προαναφερθείς Κίνσκι επέλεξε να συμμετάσχει στο “Χτύπημα του φιδιού” απορρίπτοντας το Raiders of the Lost Ark  του Στήβεν Σπήλμπεργκ ,θεωρώντας το σενάριο του Δεύτερου βλακώδες.

Άβυσσος η ψυχή του Κίνσκι ,πλην εδώ τα πηγαίνει αρκετά καλά κάνοντας παρ’όλα αυτά τα άκρως απαραίτητα. Εύφημος μνεία και στον Όλιβερ Ρηντ ο οποίος μας προσέφερε στιγμές απείρου κάλλους μεταφέροντας στο πανί την σύγχυσή του για την τρισάθλια του χημεία με τον προαναφερθέντα Γερμανοπολωνό ηθοποιό, δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο Ρηντ με την μανιασμένη του ερμηνεία κλέβει την παράσταση εδώ.

Σε τεχνικό επίπεδο,το φιλμ ακολουθεί αμερικάνικα αφηγηματικά μονοπάτια, η σκηνοθεσία είναι αποτελεσματική και δημιουργεί κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και ένταση,αξιοποιώντας στο έπακρο την παρουσία ενός πραγματικού “μαύρου μάμπα” στο σετ…

Η δε κλιμάκωση έρχεται στο ιδανικό σημείο και είναι απόλυτα λειτουργική για τη σεναριακή οικονομία του φιλμ.

Όμορφη ταινία,συστήνεται ανεπιφύλακτα…