Car Crash

Car Crash (1981)

directed by:Antonio Margheriti (as Anthony M.Dawson)

cast:Joey Travolta, Vittorio Mezzogiorno , Ana Obregón

Γερασμένο buddy movie με εσανς από τους “Ντιουκς του Χάζαρντ” , το “Καρ Κρας- οι ατσίδες με τα κόκκινα” αποδεικνύεται άχρωμο και άοσμο.

Ο Νικ και ο Πολ, παθιασμένοι με τους αυτοκινητιστικούς αγώνες κάνουν θραύση στις διάφορες πίστες με το καινούριο αυτοκίνητό τους. Από οικονομική ανάγκη όμως δέχονται να “ρίξουν” τον επόμενο αγώνα ώστε να κερδίσει ένα στοίχημα ο Μαφιόζος Βρόνσκι. Από δω και πέρα όμως αρχίζουν οι περιπέτειές τους.

Κατά τη διάρκεια της προβολής καθίσταται προφανές οτι αυτό το family friendly ταινιάκι δράσης -λέμε τώρα…Ιταλικό είναι παιδιά, το σενάριο περιέχει χοντράδες και τυπικά σεξιστικά αστεία σε “σπασμένα” Αγγλικά- δεν είναι ένα τερέν όπου ο τιτάνας Μαργκερίτι μπορεί να ξεδιπλώσει 100% το πολύπλευρο ταλέντο του.

Δυστυχώς η ταινία κυλάει σχετικά αδιάφορα και αφήνει επίγευση ξεθυμασμένου αναψυκτικού,κάτι το οποίο εντείνεται από τις επίπεδες και εκνευριστικά κακές στα όρια του γελοίου ,ερμηνείες του καστ.

Για Ιταλολάγνους και αρχειοθέτες αποκλειστικά…

More of a shipwreck and less of a “carcrash” ,this Margheritti affair is a boring and dated buddy movie and lacks the grit and over-the-topness that could at least keep the Italophiles interested.

Paul, an ace driver and Nick, a wizard of mechanics, form a perfect team of auto racers. By winning a rigged race and he had to leave victory to a rider of a team in the pay of a mobster named Wronsky, our friends are forced to temporarily erase circuits; to escape the wrath of Wronsky.

This 1981 Italian-Spanish-Mexican action film directed by Antonio Margheriti  is unfortunately one of the lesser works of the late,great Italian craftsman and seems as if it was conceived and executed solely for the paycheck. This flick is very tedious and meanders endlessly without a significant climax. I’m sorry to say.

Some characteristic model work,a trademark of Margheritti’s approach to action film making can be seen as mildly interesting,but other than that this movie blatantly fails to maintain the viewer’s attention.

The Dunwich Horror

The Dunwich Horror (1970)

directed by:Daniel Haller

cast:Sandra Dee, Dean Stockwell, Ed Begley

Wilbur Whateley pops over to the Arkham Miskatonic University to borrow the legendary Necronomicon and beautiful but naive blonde bombshell Sandra Dee. But little does anyone know, Whateley isn’t quite human… Professor Armitage teams with the Dunwich populus and try to end the plans of Wilbur,whose cursed bloodline is no secret to the Dunwich community.

αφοπλιστικό late 60ies-early 70ies occult horror διαμάντι με την υπογραφή του Ρότζερ Κόρμαν βασισμένο στην ομώνυμη ιστορία του H.P Lovecraft έχουμε εδώ.

Ο τελευταίος απόγονος της καταραμένης γενιάς των Γουάητλυ προσπαθεί να “ξυπνήσει” τους μεγάλους παλαιούς και να ξανασκορπίσει τον τρόμο στην παραθαλάσσια κοινότητα του Ντανγουιτς. Όπλο του σε αυτήν του την προσπάθεια η πανέμορφη πλην αφελής φοιτήτρια Νανσυ, την οποία χρησιμοποιεί σαν ενδιάμεση και το Νεκρονομικόν. ένα σπάνιο βιβλίο το περιεχόμενο του οποίου μπορεί να φέρει σε επαφή τον Γουίλμπουρ με τις οντότητες που προαναφέραμε.

Άχ ,ωραίος ψυχεδελικός σινεμάς .Εξαιρετική αίσθηση του σασπενς και του κινηματογραφικού ρυθμού,όμορφη φωτογραφία, καλοκουρδισμένες ερμηνείες και αποκαλυπτικό φινάλε.Αυτά είναι τα συστατικά μας για μια υπέροχη ταινία ενός ούτως ή άλλως αγαπημένου κινηματογραφικού είδους,το οποίο όμως έχει γεννήσει κατά καιρούς μέγιστους τεκέδες (prime evil).

To “The Dunwich Horror” είναι υπαινικτικό εκεί που χρειάζεται και σανιδώνει το γκάζι χωρίς αναστολές εκεί που επίσης κρίνεται απαραίτητο.Μεστή μπιμουβιά από ανθρώπους με μεράκι.

Δαγκώστε το και βάλτε στο πικάπ τους δύο δίσκους των H.P LOVECRAFT (https://www.youtube.com/watch?v=sfKk_cqejH8)  για μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία…

Very atmospheric and effectively done supernatural/occult/psychedelic horror that manages to somehow stay in context despite its low budget shortcomings and the 70ies psychedelic extravaganza that permeates every frame of the film.

The “Dunwich Horror” is a victory because it mostly implies and doesn’t display,however my statement should not be viewed as an implication that this little flick doesn’t deliver…it sure does. The cinematography is magnificent,the direction is competent ,the cast is superb and the film score is great.

This is a very complete cinematic experience,provided that the viewer is familiar with the subgenre lingo. I have always been a sucker for 70ies supernatural horror so…