…Σήμερον το τσαρδί μας προβάλει ούτε ένα ,ούτε δύο ,αλλά τέσσερα έργα Σεξ , φτιαγμένα με πολύ μεράκι από τον Πατριάρχη του Ισπανικού καλτ, τον Τιτάνα,τον αείμνηστο Τζες Φράνκο.Ο γράφων έβαλε και αυτός πολύ μεράκι με τη σειρά του στο αφιέρωμα Φράνκο που ακολουθεί. Ελπίζω να αποτελέσει έναυσμα ώστε να ανακαλύψει περισότερος κόσμος το έργο ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες B-movies στο γαλαξία… παρακαλώ όπως απενεργοποιήσατε τα κινητά σας τηλέφωνα,θα τα πούμε ύστερα στο φουαγιέ…
Φρανκοθώνιος 2016
A Virgin among the living dead (1973)
Directed by:Jess Franco
Cast: Christina von Blanc, Britt Nichols, Rosa Palomar, Howard Vernon, Jess Franco
An excellent metaphor for resignation and longing for death by Jess Franco. Shot right after Soledad Miranda’s tragic car accident albeit untimely demise, this very dark and dreamlike nightmare in celluloid was a way of consolation for Franco who had lost his muse and a very dear friend and is one of the crown jewels and biggest achievements in Franco’s very hit n’ miss career.
A girl arrives from London to visit her estranged relatives in a remote castle for the reading of her father’s will. After a while she discovers that they are all in fact dead and her decision to live with them turns into a nightmare. Unable to leave she’s drawn into a macabre underworld through visions of nude satanic rituals and her own impending sacrifice. She later learns that the Queen of the Night has claimed her father’s eternal soul because he had committed suicide.
Try as they might , the people in Eurocine didn’t manage to tarnish the legacy of this movie . The infamous 1981 re-cut of the film which features a zombie sequence filmed by Jean Rollin has now been abandoned in favour of a classic 1971 director’s cut .
After watching both cuts ,I am obliged to admit that Franco’s cut feels more complete . Other than that “A virgin among the living dead” is a very atmospheric and mesmerizing behemoth of a film which clearly proves how many things Franco could create/achieve even when being restricted by miniscule budgets.
The presence of Franco regulars like Howard Vernon ,Britt Nichols and the adequate performance by Christina Von Blanc make this film even more memorable and successful.
If you are a Franco/Eurocult fan then this one is a mandatory addition to your collection.
…τώρα μπορούμε όλοι εμείς του ίδιου αίματος να ζήσουμε μαζί, ποτέ ξανά περιπλανώμενοι αλλά βυθισμένοι μέσα στα νερά της Στυγός…
Ή κάτι τέτοιο αφηγείται με άτονη φωνή ο Χάουαρντ Βέρνον στο τέλος του ονειρικού, πεσιμιστικού διαμαντιού του Τζες Φράνκο. Το “A virgin among the living dead” είναι η ταινία που γύρισε ο Φράνκο για να ξεπεράσει τη θλίψη του για το χαμό της υπέροχης Σολεδάδ Μιράντα, δικαίως λοιπόν το παρόν είναι ένα μοναδικό γεγονός στη φιλμογραφία του συγκεκριμένου δημιουργού και βρίθει ατμόσφαιρας ενώ χαρακτηρίζεται από ένα αίσθημα παραίτησης και από μια σχεδόν παράλογη επιθυμία για το θάνατο.
Η αφαιρετική πλοκή, κατακερματισμένη από παραληρηματικές σκηνές σεξ και τρόμου είναι προσχηματική αλλά η μακάβρια ατμόσφαιρα που στήνει ο μακαρίτης θείος Τζες εκτοξεύει το «Μια παρθένα για τους ζωντανούς νεκρούς» στο Πάνθεον των κινηματογραφικών δημιουργιών του Ισπανού πατριάρχη του exploitation.
Ενδιαφέρον έχει να σημειώσουμε πως η ταινία έχει κυκλοφορήσει σε αρκετές μορφές ,μέχρι και με inserts σκληρού πορνό. Ο γράφων είχε δει πριν από αρκετά φεγγάρια το cut της Eurocine από το σωτήριο έτος 1981. Εκείνη την περίοδο η Γαλλική εταιρεία είχε επανακυκλοφορήσει την ταινία σαν καθαρό Zombie horror και είχε προσθέσει περίπου 13 λεπτά υλικού με ζόμπις να καταδιώκουν την Κριστίνα Φον Μπλάνκ , τα σχετικά πλάνα τα είχε γυρίσει ο Ζαν Ρολέν και δυστυχώς κατακερματίζουν τον ήδη ονειρικό αφηγηματικό χαρακτήρα του φιλμ. Κρίμα που αυτή η έκδοση ήταν η πιο διαδεδομένη στη χώρα μας αφού είχε κυκλοφορήσει σε βιντεοκασέτα από την Alligator video .Tέλος πάντων οι εκδόσεις που κυκλοφορούν πλέον σε dvd περιέχουν το διάρκειας 75 λεπτών αυθεντικό cut της ταινίας ,το οποίο κυκλοφόρησε το 1973 και το οποίο είναι υπέροχο.
Όπως έχει ήδη γίνει αντιληπτό πρόκειται για μια ταινία η οποία πατάει περισσότερο στο οπτικό της μέρος παρά στην πρόζα, παρόλα αυτά οι ερμηνείες των Christina Von Blank ,Britt Nichols (θεάρα!) και Howard Vernon είναι πολύ καλές για τα δεδομένα των ταινιών του Φράνκο και προσθέτουν ακόμα περισσότερο στο καταπληκτικό τελικό αποτέλεσμα.
Αν σας αρέσει έστω και ένα ψήγμα του σινεμά του Φράνκο τότε επιβάλλεται να δείτε αυτήν την ταινία.
Lorna the Exorcist (1974) aka “Les possédées du diable”
Directed by: Jess Franco
Cast: Pamela Stanford, Lina Romay, Howard Vernon, Guy Delorme
Another steamy sexual nightmare by Franco coming from his best era.
A man is tormented by an ex-lover, Lorna, who is some kind of witch. She has a strange power over a number of women in the film, including the man’s daughter, Linda.
Lorna the Exorcist is another triumph from Franco. Set in a modernist resort full of cubic and pyramid like buildings, the film slowly but surely builds an atmosphere that is dark and gloomy ,but not in the same poetic manner as in “A virgin among the living dead” . In Lorna… Franco explores the darkness of the human sexuality, the shenanigans of infidelity and betrayal between sexual partners ,incestuous lust for one’s own offspring , as well as the human need to own physically or mentally the sexual partner or to belong to a sexual partner. The context of the film is however conveyed by a storyline that deals with witchcraft and possession.
All of the aforementioned subject matters had already been employed by Franco ad nauseam ,yet they remain highly effective , particularly as integral parts of this picture’s context ,I dare to say that the contents of Lorna the exorcist are at moments disturbing .
Kudos must be given to Pamela Stanford and Lina Romay for their steamy performance and of course to Franco for being such a daring director who never hesitated to push the envelope in terms of perversion and sexually charged imagery .
One of the most successful Seventies entries by the our beloved Spaniard.
Άλλος ένας Σέβεντις εφιάλτης του Φράνκο πλημμυρισμένος από σχεδόν πορνογραφικό Σεξ, ιδιότυπη ψυχεδέλεια , αποχρώσεις τρόμου και κιτς φουτουριστική αισθητική.
Άβουλος αστός διατάσσεται από την πρώην ερωμένη του Λόρνα να μεταβεί μαζί με τη γυναίκα του και τη δεκαοκτάχρονη κόρη του σε μεταμοντέρνο θέρετρο . Εκεί θα αποδειχτεί πως η διαβολική Λόρνα πάντα παίρνει αυτά που της υπόσχονται .Όσον αφορά το μέλλον της μεγαλοαστικής οικογένειας, αυτό διαγράφεται μάλλον αβέβαιο ,εκτός από αυτό της δεκαοκτάχρονης Λίντα, η οποία δείχνει να παραλαμβάνει τη σκυτάλη της ευγενούς τέχνης του ψυχικού Βαμπιρισμού από την πνευματική της μητέρα, Λόρνα.
Σκηνές λεσβιακού σεξ και οράματα φρικτών μελλούμενων αποσβολώνουν το θεατή ,καθώς οι μούσες του θείου Τζες, Πάμελα Στάνφορντ και Λίνα Ρομέυ βγάζουν φωτιές. Όσον αφορά τη δύσμοιρη Jacqueline Laurent ,η συγκεκριμένη ηθοποιός υφίσταται τα πάνδεινα από τον αδιάφορο σύζυγό της στην ταινία ,Guy Delorme ,ενώ στην κλασική σκηνή του φιλμ γινόμαστε μάρτυρες της συμπλοκής, για να το θέσουμε κομψά, της δύστυχης ηθοποιού με μια ντουζίνα καβούρια…όχι καβούρια στην τσέπη, κυριολεκτώ…ΚΑΒΟΥΡΙΑ!!!
Το Lorna the Exorcist φέρει όλα τα κλασσικά γνωρίσματα του Φράνκο της δεκαετίας του 70 και αποτελεί ισχυρό Sexploitation τεμάχιο, το οποίο παρά τις κάποιες κοιλιές του και την εμμονή στις σκηνές γυμνού και Σεξ δεν θα απογοητεύσει τους φανς του Ισπανού πατριάρχη του Sleaze.
Σεναριακά μην περιμένετε ευφάνταστους διαλόγους , αφού ως γνωστόν τα σενάρια του μακαρίτη ήταν δεν ήταν τριάντα σελίδες το καθένα, παρόλα αυτά το παρόν μπορεί να καταχωρηθεί στο Ανφάν γκατέ της φιλμογραφίας του σκηνοθέτη που μας προσέφερε 199 παραπάνω λόγους να αγαπήσουμε το Σινεμά.
Eugenie DeSade (1973)
Directed by:Jess Franco
Cast:Paul Μüller,Soledad Miranda,Jess Franco
Loose but effective De Sade adaptation by Franco ,featuring the great , late Soledad Miranda. Well, Eugenie is not so accomplished like the Soledad Miranda/Franco triumph which is “Vampyros Lesbos” and at moments might feel like textbook Franco. Still it carries lots of substance and is another statement of artistic integrity by Franco.
Eugenie, a beautiful but shy young girl, lives with her stepfather, a famous writer specializing in stories of erotica. One day she happens to read one of his “erotic” books and its power so affects her that begins to find herself sexually attracted to her stepfather. He notices this, and eventually brings her into his dark world of sexual perversion and murder. Together they start pursuing the perfect crime, which will result in a series of gruesome murders . Things however become sketchy when another Writer Attila Tanner becomes increasingly interested in the couple’s activities and even sketchier when Eugenie falls for a young musician.
“Eugenie” a French/German co-production with a script penned by Jess Franco’s first wife, Nicole Guettard is more accomplished than usual in terms of narrative ,it also has a pretty brisk pace for Franco’s standards and is blessed with a superb cinematography ,courtesy of Manuel Merino.
Other than the fairly solid technical outcome , the story emphasizes on the perils of desire, the pursue of lust and completion through sadism and violence . Paul Müller and Soledad Miranda know there is no turning back once they commit themselves to their masterplan . Eventually , sexual desire is proved to be an extremely bitter pill to swallow and both Μüller and Miranda meet their Nemesis.
If you love Seventies Franco there is nothing to dislike here.
Μεγάλο μπέρδεμα οι «Ευγενίες» του Φράνκο . Δύο στον αριθμό, τα φιλμ που σκηνοθέτησε ο μέγας Ισπανός και που πραγματεύονται τρόπον τινά τη «Φιλοσοφία στο Μπουντουάρ», εδώ έχουμε να κάνουμε με την ταινία του 73 στην οποία πρωταγωνιστεί η πρόωρα χαμένη Σολεδάδ Μιράντα , η οποία φυσικά στο παρόν παίρνει το έργο επ’ώμου και μαγνητίζει όπως πάντα.
Το φιλμ ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής έκφυλου συγγραφέα και της κόρης του ,οι οποίοι βρίσκονται σε συνεχή αναζήτηση της σαδιστικής ηδονής σκορπίζοντας τον όλεθρο στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες μεταξύ άλλων.
Ατμοσφαιρικό και λειτουργικό το παρόν ,φέρει τα γνωστά χαρακτηριστικά του Σέβεντις σινεμά του θείου Τζες. Όπερ , εκτεταμένη χρήση ζουμ ιν, ζουμαρισμένο out of focus γενικό σε αντικείμενο ή τοπίο το οποίο έπειτα καταλήγει σε κοντινό πλάνο κάποιου ηθοποιού, εμφατική χρήση του location που έχει ως αποτέλεσμα καρτποσταλικές συνθέσεις (βλέπε Γαλλική Σεκάνς και Αλεξάντερπλατς Σεκάνς),εμφατική χρήση του μουσικού σάουντρακ για δημιουργία ψυχεδελικής λάουντζ ατμόσφαιρας και πάρα πολύ μεγάλη έμφαση στο στοιχείου του ερωτισμού ο οποίος απεικονίζεται αποκλειστικά μέσα από το ηδονοβλεπτικό φιλμάρισμα του γυμνού γυναικείου κορμιού , μοναδική εξαίρεση εδώ η πίσω πλευρά του Paul Müller την οποία αναγκαζόμαστε να υποστούμε ,κάτι το οποίο ούτε ερωτισμό κομίζει, ούτε απαραίτητο ήταν .
Κατά γενική ομολογία το σενάριο της Nicole Guettard ,πρώτης συζύγου του Φράνκο, είναι πιο δουλεμένο από ότι συνήθως στο παρόν, ενώ ενδιαφέρον twist για το συνήθως γραμμικό σινεμά του Φράνκο αποτελεί το γεγονός πως η ιστορία αποδίδεται με τη μορφή αφήγησης από τη Σολεδάδ Μιράντα.
Τρία καλά Φράνκο στη σειρά είναι μάχιμο σερί, φτου μην το ματιάσουμε…
Nightmares come at night (1972)
Directed by:Jess Franco
Cast:Diana Lorys,Jack Taylor,Paul Μüller,Soledad Miranda,Colette Giacobine
In Zagreb, the striper Anna de Istria works in a sleazy cabaret. She is seduced by the blonde Cynthia Robins that invites her to move to her house. Ana is disturbed by nightmares, where she kills a man with a spear, and Cynthia calls Dr. Paul Lucas to treat Ana. Meanwhile, a couple that lives in the house next door spies the movement in Cynthia’s house.
Another Jess Franco film that tries to blend the world of dreams/subconscious with reality. This time he is preoccupied with nightmares and he also throws in the mix a not so unpredictable treason twist lifted from “les Diaboliques”. However the film is mostly an exercise in tedium despite Franco using super 8 camera for the dream sequences. I admit that this was a nice touch of experimental cinema. But the overall narrative feels rather half-hearted and undercooked this time.
So ,does “Nightmares come at night” unfortunately. While it is not the bottom of the barrel for uncle Jess ,still he delivered way better films at that time.
… κι όμως το ματιάσαμε…
Το Nightmares come at night έχει όλα τα φόντα να διαπρέψει, αλλά δυστυχώς η αδύναμη ετούτη τη φορά πλοκή, προδίδει τις ενδιαφέρουσες μέσα στον πειραματισμό τους κινηματογραφικές διαθέσεις του Φράνκο. Το γεγονός πως ο Ισπανός σκηνοθέτης ένωσε δύο ανολοκλήρωτες ταινίες του και δημιούργησε αυτήν εδώ σίγουρα δημιουργεί αφηγηματικά προβλήματα τα οποία θα αναλύσουμε παρακάτω.
Στρίπερ με εκρηκτικές καμπύλες (Diana Lorys) πείθεται από μυστηριώδη ξανθιά να εγκατασταθεί στη Βίλλα της με την πρόφαση πως θα βοηθηθεί κατ’αυτόν τον τρόπο η καριέρα της . Η στρίπερ Άννα αρχίζει να βασανίζεται από εφιάλτες κατά τη διάρκεια των οποίων βλέπει τον εαυτό της να βασανίζεται σεξουαλικά και να σκοτώνει έναν άνδρα με λόγχη. Για να αποφευχθούν τα χειρότερα η ξανθιά Σύνθια αναθέτει στο Δόκτωρα Πωλ Λούκας τη θεραπεία της Άννας .Στο τέλος αποδεικνύεται πως όλα αυτά ήταν μια καλοστημένη πλεκτάνη.
Ο Φράνκο δυστυχώς αδυνατεί να στήσει μια αξιοπρεπή πλοκή στο παρόν και την ταινία μονοπωλούν οι συζητήσεις της Άννας με το θεράποντα Ιατρό της. Η παράλληλη πλοκή ,παρμένη από πλάνα μιας ανολοκλήρωτης ταινίας του Φράνκο με τη Σολεδάδ Μιράντα ,που απεικονίζει ένα ζευγάρι χίππηδων να ονειρεύεται πως θα βάλει χέρι στα λεφτά της ξανθιάς κατακερματίζει τον ήδη προβληματικό ρυθμό , ενώ δεν συνδέεται ποτέ ικανοποιητικά με την κυρίως πλοκή ,Αναμφισβήτητα τα μόνα πράγματα που καταστούν την ταινία αμυδρά ελκυστική είναι το φινάλε το οποίο είναι σηκωμένο από το Les Diaboliques και η αρκετά πειραματική κινηματογράφηση των σεκάνς των ονείρων με κάμερα super 8 από το Φράνκο.
Η ταινία παρά τις αδυναμίες της δεν είναι επ’ουδενί για τα μπάζα ,παρόλα αυτά ο Ισπανός ,ο οποίος εκείνη την περίοδο γύριζε το ένα φιλμ μετά το άλλο , μας έχει δώσει πολύ καλύτερα δείγματα γραφής.
latenightmoviecrypt 