Blood Nasty-1989

Blood Nasty -1989

directed by:Richard Gabai, Robert Strauss

cast:Todd McCammon, Catherine Grace, Allison Barron,Linnea Quigley

An abysmal obscurity of a film that is mildly entertaining but lacks of any replay value whatsoever, Blood Nasty was never released theatrically or on video in the U.S and was only released on video in Greece and a few other countries. No DVD version exists as of yet.

Roy is killed by a couple of jewel thieves and then brought back to life and possessed by deceased serial killer “Blade”. He returns home and his mother is not very happy to see him as she wants to collect his life insurance policy. Soon, things get out of hand as mom is trying to make sure nobody knows that Roy has “come back” and Blade is trying to let everybody know that he has “come back”.

It’s fairly obvious that this falls mostly into the camp/comedy/horror category. Quite similar to Troma stuff like : Death by Dialogue or Mommy’s Epitaph this will only be of interest to hardcore straight-to-video horror connoisseurs and Linnea Quigley completists.

Ασύλληπτος υπερ-σπάνιος βιντεοτεκές δικαίως λησμονημένος από όλον το ντουνιά.Μπορεί να μην έτυχε διανομής στις ΗΠΑ αλλά κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τη θρυλική ΕΛΛΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΒΙΝΤΕΟ, θεωρείται λοιπόν σπάνιο φιλμ.

Μικροκακοποιός σκοτώνεται προδομένος από τους συντρόφους του στα πλαίσια σκοτεινού κόλπου και το σώμα του καταλαμβάνεται από το σατανικό πνεύμα Κολομβιανού εμπόρου ναρκωτικών,ονόματι Μπλεηντ. Η οικογένεια εποφθαλμιά τα χρήματα της αποζημίωσης, αλλά ο νεκρός Roy και η νεοαφιχθείσα φιλενάδα του Μπλεηντ ,Wanda καταφθάνουν στην οικογενειακή εστία και περιπλέκουν τα πράγματα.

Οι οπαδοι βιντεοσκουπιδιών λογικής Troma Films μπορεί και να χαμογελάσουν,οι αρχειοθέτες των κάκιστων ταινιών τρόμου επίσης.Οι λοιποί μακρυά.

 

The Lift(1983)

The Lift(1983)

directed by:Dick Maas

cast:Huub Stapel, Willeke van Ammelrooy, Josine van Dalsum

I feel the need to give Kudos to Dick Maas for putting Holland on the map of Horror cinema. De Lift addresses a premise that is charming in its implausibility and is a nice piece of vintage genre cinema that deals with the horrors of technology and artificial intelligence in an effective, if sort of corny way.

A lift begins displaying some erratic behavior, like trapping some party goers and nearly suffocating them, and decapitating a security guard. Felix(Stapel), the technician from the lift company, can’t find anything wrong with the circuitry. When he and a nosy reporter begin asking questions of the lift company’s electronics partner (Rising Sun Electronics) his boss puts him on a leave of absence. A subsequent visit to a professor leads them to believe that some evil experiments are being conducted with microchips/biochips.

The photography in the Lift is exquisite,I loved the way the colour tones and the lighting work ,in particularly in some of the more memorable scenes. Yes ,the Lift does offer its fair share of highlights which you all probably know, but is a generally flawed affair in terms of pacing. The English dubbing also came off a little bit odd and I’d definitely like to watch this with a dutch audio track.

Maas would employ Huub Stapel,who is just decent here, in the future too. Their other quite known collaboration called “Amsterdamned” , a slasher type affair is more successful than the Lift in each and every aspect but the Lift is no slouch, if you love 80ies technophobic Horror, Cronemberg however this is not.

Τέσσερις άνθρωποι παγιδεύονται σ’ ένα ασανσέρ και παραλίγο να πεθάνουν από ασφυξία. Μετά, ένας τυφλός πέφτει στο φρεάτιό του, ένας συντηρητής αποκεφαλίζεται και σύντομα ανακαλύπτουν ότι το ασανσέρ… διαλέγει τα θύματά του. Πολλά τρομακτικά θα συμβούν μέχρι να λυθεί το μυστήριο.

Ολλανδική, χαμηλού προυπολογισμού παραδοξότητα καμωμένη από τον Ντικ Μαας ,σκηνοθέτη του “τίμιου” σλασερ Amsterdamned.

Το ασανσερ του τρόμου προσφέρει μια εξαιρετική φωτογραφία,μερικές σκηνές ανθολογίας αλλά έχει θέματα με το ρυθμό του και η ιστορία πασχίζει να παραμείνει σοβαροφανής παρότι είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά. Λογικό για μια ταινία ερχόμενη καρφί από μια άκρως τεχνοφοβική εποχή.

Κρόνεμπεργκ δεν είναι σε καμία περίπτωση, αλλά οι οπαδοί δεν χάνουν κάτι με την απόκτηση του.

The Lion’s Share(1985)

The Lion’s Share(1985)

directed by:Norman Cohen

cast:Tullio Moneta, Venantino Venantini, Jacques Loots

Solid late crime entry set in Sun city, South Africa with likeable performances by Monetta & Venantini, nice locales but somehow poor pacing and badly staged fight scenes.

Suspended from the police force, Marc Borelli (Monetta)travels to South-Africa to find out the truth about his fathers death. It seems that his father,once a casino owner was set-up and framed for a murder he didn’t commit and then commited suicide. Borelli will fight tooth and nail against the Sun City mob, local corrupt officials and his very own demons.

This is an interesting curio funded by Italian/German/South-African producers and distributed worldwide by Atlas films, “Lion’s Share” remained inexplicably obscure and is one of the most rarely seen Euro crime entries. Despite having no official dvd release to date, it was released  in Greece by two different companies on mighty VHS.

There is nothing spectacular to behold here, but Euro crime and Tulio Monetta fans should give it a try anyway…

80ιζ crime πολυεθνική παραδοξότητα, χρηματοδοτημένη από Γερμανούς,Ιταλούς και Νοτιοαφρικανούς παραγωγούς και τοποθετημένη στη Νότιο Αφρική πριν την κατάρευση του Απαρτχαιντ.

Επαναπατρισμένος γόνος τοπικού παράγοντα της μαφίας αναζητά στο παρακμιακό Σαν Σιτυ της Νότιας Αφρικής το χαμένο μίτο του παρελθόντος του , μοιραία θα συγκρουστεί με τον τοπικό υπόκοσμο και θα έρθει αντιμέτωπος με δαίμονες που τον στοιχειώνουν από την παιδική του ηλικία.

Δηλωτικό της χαοτικής κατάστασης που επικρατούσε στο χώρο της οικιακής διασκέδασης στην Ελλάδα είναι οτι το παρόν, καθ’όλα πανάγνωστο , εγχείρημα εκδόθηκε στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας από δύο (2!!!) διαφορετικούς βιντεοδιανομείς.

Στα καθ’ύλην τεχνικά, “η μερίδα του λέοντος” είναι μια συμπαθητική υποσημείωση του είδους που περνά και δεν ακουμπά, αλλά που δεν προσβάλλει και κανέναν. Οι οπαδοί ας το δουν εάν το βρουν…

 

 

The Devil’s Rain(1975)

The Devil’s Rain(1975)

directed by:Robert Fuest

cast:Ernest Borgnine, Eddie Albert, Ida Lupino,William Shatner

Corbis,a satanist cult leader is burnt alive by the local church. He vows to come back and haunt down, and enslave, every descendant of his congregation by the power of a book of blood contracts, in which they sold their souls to the devil.Some 300 years later his wild bunch of Satanists in the American rural landscape have terrible powers which enable them to melt their victims. However one of the children of an earlier victim vows to destroy them.

One could probably never imagine the benign Ernest Borgnine as a satanic cult leader but Robert Fuest could and he even brought in Anton Szandor LaVey of the Church of Satan fame to act in the film in a minor role ,to be a technical advisor and to provide the cast and crew with instructions concerning the rituals performed on set. Seriously, Borgnine carries a story that is all over the place in a very commentable way and he steals the show as Corbis, the incarnation of Satan on earth that trascended centuries just to find his precious book and to wreak havoc with his eyeless wax-faced acolytes.William Shatner of Star Trek fame is also here ,as is John Travolta in his feature film debut. In his 2010 book Showgirls, Teen Wolves, and Astro Zombies, Australian film reviewer Michael Adams called The Devil’s Rain “the ultimate cult movie“: “It’s about a cult, has a cult following, was devised with input from a cult leader, and saw a future superstar indoctrinated into a cult he’d help popularize.

There is nothing that deep here other than the fact that the Devil’s Rain is old-school, loud-mouthed,extravagant,low budget, bonkers satanic horror of the highest caliber and should be “worshipped” at the altar of crazy,bad cinema. B-movie brilliance.

Mπιμουβάδικος Αρμαγεδδών με τον Έρνεστ Μποργκναιν να αφήνει κατά μέρος τους ρόλους του καλού παιδιού και να βγαίνει στη γύρα προς αναζήτηση ανίερης βίβλου μετά από 300 χρόνια στην αφάνεια. Ο Τζόναθαν Κόρμπις έχοντας αποδεχθεί το “χρίσμα” από τον πολύ Αντον ΛαΒέυ , αποτελεί την ενσάρκωση του Σατανά επί Γης και χειραγωγεί άβουλους ακόλουθους, ανθρώπους χωρίς μάτια με κέρινα πρόσωπα τις ψυχές των οποίων έχει για πάντα φυλακίσει στη βροχή του διαβόλου.

Τρας ποίηση και αποκαλυπτικό φινάλε οδηγούν και συντελούν σε ένα απολαυστικό 90άλεπτο που δε θα σας διδάξει τίποτε το καινούριο ,ακόμα και στα πλαίσια του σινεμά είδους. Αλλά θα σας φέρει σε Σεβεντις grindhouse ύπνωση και σε παραληρηματική λατρεία του κακού σινεμά.

Οπτικά το πόνημα του Φουεστ είναι απόλυτα πειστικό και αρκούντως ατμοσφαιρικό, ενώ το γεγονός οτι η πλοκή είναι χαοτική και κατακερματισμένη δεν υποσκάπτει καθόλου τη δυναμική του φιλμ. Εδώ που τα λέμε … τι θα μπορούσε κανείς να περιμένει ?

Γκαραντί…

The Bermuda Triangle(1978)

The Bermuda Triangle(1978)

directed by:René Cardona Jr

cast:John Huston,Gloria Guida,Hugo Stiglitz,Marina Vlad,Claudine Auger

Tedious and meandering sci-fi/horror/disaster/supernatural trite by Cardona that despite its brilliant cast remains completely underwhelming and offers little to no redeeming value.This should be a great B-movie but miserably fails to create tension, suspense and any sort of chills and thrills whatsoever.

The passengers and crew of the boat Black Whale III sails into the Bermuda Triangle with the Marvin family aboard, intending to search for the remains of Atlantis embark on a summer cruise in the Caribbean stray near the famed Bermuda Triangle, and mysterious things start happening. Along the way they discover a doll floating in the water, which Diana Marvin—the family’s youngest daughter—takes as her own. Diana appears to become possessed by the doll, and starts saying that everyone will die, and telling people the order they will die in. She also locks the ship’s cook in the freezer, who almost dies before he is freed. One night, the ship follows a Fresnel lens signaling an SOS even though nothing appears on the radar. They abandon the search after the signal identifies itself as a ship that was lost years ago. Will the passengers and the crew make it out of this nightmare alive?

Too many skeletons are crammed by Cardona in the same closet and to the detriment of his film the story is all over the place. The plot switches gears between the supernatural/possession subplot and the pseudo sci-fi main plot all the time unable to decide what kind of movie it wants to be, the characters of the film lack depth and substance, the thrills are very few and way far between,the pacing is very sluggish and the conclusion is rather confusing and awkward,still it somehow makes sense in an otherwise nonsensical context.

Cyclone of the same director, let alone Tintorera worked way better with similar storylines. Unfortunately lots of seasoned  b-movie regulars and the legendary John Huston are wasted here.

For completists and archivists only.

Μέγιστος τεκές και σαρκοφαγία από το Ρενέ Καρντόνα Τζούνιορ.

Η υπόθεση πραγματεύεται τη μοίρα ενός πληρώματος σκάφους και των επιβατών μιας ερευνητικής αποστολής που πλέουν στα διαβόητα νερά του τριγώνου των Βερμούδων και γίνονται μάρτυρες μιας σειράς γεγονότων που αψηφούν κάθε λογική,ναυαγισμένα πλοία που αγνοούνται εδώ και δεκαετίες εμφανίζονται στα ραντάρ του πλοίου,νεκροί πιλότοι εκπέμπουν s.o.s ,άνθρωποι που επιβαίνουν στο πλοίο εξαφανίζονται από το πουθενά και μια “δαιμονισμένη” κούκλα γίνεται η πέτρα του σκανδάλου…

Βαρύ το θέμα της σεναριακής αφήγησης μιας και τα ίχνη δεκάδων σκαφών έχουν όντως εξαφανιστεί μυστηριωδώς στη διαβόητη αυτή θαλάσσια περιοχή, η διαχείριση που κάνει όμως ο Καρντόνα είναι αφ’ενός τεχνικά διεκπεραιωτική και αφ’ετέρου προσχηματική αφού εκσφενδονίζει τη λογική από το παράθυρο έχοντας στα χέρια του μια ιστορία που μάλλον τον ξεπερνά κατά πολύ.

Κρίμα για το πρωτοκλασάτο καστ που περιφέρεται μέσα στο σετ, εκστομίζοντας απιθανότητες. Ο θρυλικός Μεξικανός πάντρε παντρόνε του τρας έχει κάνει πολύ καλύτερα πράγματα με παρόμοια ή με ακόμα πιο πενιχρά μέσα (tintorera,cyclone,beaks). Τούτο εδώ απευθύνεται μόνο σε αρχειοθέτες του σινεμα είδους.

 

Boardinghouse(1982)

Boardinghouse(1982)

directed by: John Wintergate

cast:John Wintergate, Kalassu, Lindsay Freeman

Insane shot on video supernatural/occult/haunted house horror entry which blatantly proves that john Wintergate actually predated efforts like Mr. Tommy Wiseau’s “The Room”. Everyone will say this is Ed Wood level but to tell you the truth , “Boardinghouse” is way beyond and below that. Wintergate is the original disaster artist , as he acts and directs and his film is a completely bonkers affair that actually made me begging for more.

On September 18, 1972, the Hoffman house was closed due to several mysterious deaths.A decade after the series of unexplained deaths occurred on the property, new age meditation specialist and psychic warrior Jim Royce has inherited the ominous Hoffman house and opened it as a residence for “unattached and beautiful” women. Soon enough, people begin dying in gruesome and mysterious ways and it’s up to Jim and one of his psychically gifted tenants to go to battle with the dark forces attached to the house.

Boardinghouse is notable for being the first horror film to be shot on video ,the movie was later blown up to 35 mm film and was given a limited release theatrically in the United States . However, its abysmal audio and video quality  makes other similar productions like truth or dare:a critical madness or sledgehammer look like big budget productions  and it sure shows why it is so maligned by some while cherished by others. It is quintessentially bad film making in the vein of directors like De Coteau and addressing to a very small niche audience even within the horror fans. On another note the whole thing borders on hysterics. The idea of a boarding house owned by a guru of telekinesis who hosts a small harem of wannabe movie starlets is a premise that is totally tongue & cheek by default. The nudity is a big factor and the “horrorvision” gory effects are utterly hilarious. This is pure trashy camp that has gained notoriety and minor cult status. It actually makes most Troma flicks pale in comparison. Even film scholars like the honorable people behind the Chicago Film Society wrote of the film: “Boardinghouse is an essential piece of lunatic cinema, complete with requisite high levels of gore and camp.”

Fans of very bad and crazy cinema will most possibly adore it.

Ο John Wintergate και η γυναίκα του Kalassu σας παρουσιάζουν μια ταινία που θα σας παγώσει το αίμα καθώς είναι γυρισμένη σε βίντεο μαγνητική ταινία με την τεχνική horror vision που είναι η  τελευταία λέξη της  τεχνολογίας στα οπτικοακουστικά μέσα… κάπως έτσι μπορεί να φάνταζε στο μυαλό του σκηνοθέτη/πρωταγωνιστή Τζων Γουίντεργκέητ το παρόν εγχείρημα. Η πραγματικότητα όμως είναι οτι το Boardinghouse είναι ένα διασκεδαστικότατο πλην τεχνικά άθλιο homevideo γεμάτο με Καλιφορνέζες καλλονές έτοιμες να γδυθούν ανα πάσα ώρα και στιγμή και να πέσουν βορά στη σκοτεινή δύναμη που κατοικοεδρεύει στην έπαυλη και στα καρέ της ταινίας κάθε φορά που πρόκειται να συμβεί κάτι… χορορβίζιον γαρ , οχι παίζουμε κορόιδα…

Αν φαντάζεστε πως θα ήταν μια ταινία του Δημήτρη Βογιατζή (χόμπυ μου ο βιασμός) αν γυριζόταν το 1982 στις Η.Π.Α και άνηκε στο είδος του σινεμα “τρόμου” τότε το “Πρόσβαση στην κόλαση” είναι ό,τι πιο κοντινό θα βρείτε σε αυτήν τη φαντασίωση.

Έπος για όλους τους λάθος λόγους…

Ator,the Fighting Eagle(1982) vs The Blade Master (1982)

Ator:the fighting eagle (1982)

directed by:Joe D’Amato

cast:Miles O’Keeffe, Sabrina Siani, Ritza Brown,Edmund Purdom

The first D’Amato entry-slab in the sword n’ sorcery genre pretty much epitomizes everything that is inherently good and bad in this subgenre. Fortunately Miles O’Keefe had both the looks and the physique to back up D’Amato’s aspirations, and despite being monumental in his inability to act, O’Keefe went on to star in a plethora of Italian B-Movies.

Ator,the son of Torren learns of his heritage, goes to avenge the deaths of his fellow villagers, and rescue his sister/love interest from the evil Dakkar and his spider cult. Ator battles giant spiders, swordsmen cloaked in shadow, re-animated dead warriors, and horribly hideous witches.In the end good will prevail over evil and justice will triumph.

Sigh… this plot summary is a blueprint of countless other movie summaries, can’t you tell?

Anyway, this film is undisputably cheesy , but somehow works. D’Amato had an expertise in coming up with movies out of nothing ,another case of Jesus Franco. Plus the presence of spaghetti trash regulars like: Sabrina Siani,Edmund Purdom & Dakar spices up an otherwise flat cinematic experience.

The Blade Master (1982)

directed by:Joe D’Amato (as David Hills)

cast:Miles O’Keeffe, Lisa Foster, Charles Borromel

This one was shot without an actual script,presumably back to back with the first Ator film and has a few redeeming moments but generally  abysmal pacing and a disjointed feel. What else do we have here? Lisa Foster instead of Siani, actually less of a bombshell but probably a better actress to begin with, plus the D’Amato regular Charles Borromel instead of Edmund Purdom, which is a tie .

In this sequel, the Fighting Eagle returns. This time he must save a former mentor Akronas from the evil Zor.Akronas gets captured by Zor because Zor wants the wise old man to hand him his nuclear device (!!!!) but Akronas manages to send his daughter Myla to the edge of the world in order to trace Ator and his Asian sidekick Thong (no joke guys) Ator proceeds to battle cavemen, invisible swordsmen, and barbarians with his new sweetheart Myla and  Thong to finally have the ultimate showdown with Zor.

According to director Joe D’Amato, the film was shot in two weeks. Miles O’Keeffe was contracted to star in a certain number of films for D’Amato, leaving very little time to write a script, plus the Italian trash maestro felt the urge to come up with a second Ator movie very quickly, in an effort to cash in on the popularity of Conan the destroyer (1984). D’Amato made the first Ator movie in response to the success of Conan the Barbarian(1982).

Well, that backstory is provided to you just in case you thought there was any artistic motives behind those flicks. Anyway O’Keefe fans will enjoy this one too. D’Amato completists will too.

Σε sword n’ sorcery παραλήρημα ο γράφων κλείνει τους λογαριασμούς του με το παρελθόν, μιας και αυτά τα έργα με περιμένουν στωικά να φιλοτιμηθώ και να τα δω για πάνω από μια δεκαετία, αποφάσισα να βουτήξω για άλλη μια φορά στα βαθιά ενός κινηματογραφικού υποείδους που λατρεύω να μισώ.

Δεν θα ήταν υπερβολή αν έλεγε κανείς πως το μόνο φιλμ που ξεχωρίζω από αυτό το παρακλάδι του Ιταλικού σινεμά είδους είναι το θεικό Conquest του μαέστρου Λούτσιο Φούλτσι,καθώς ό,τι άλλο έχω δει από αυτό το συρφετό μόνο ως ένοχη απόλαυση μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς έχει αναλώσιμους ήρωες,πλοκή,σενάριο και σκηνοθεσία.

Ο Τζο Ντ’Αμάτο όντας βαθύς γνώστης των μυστικών του σινεμά είδους κατάφερε και να διεκπεραιώσει με σχετική αξιοπρέπεια αυτές τις ταινίες, όπως και είχε την τύχη να έχει σαν πρωταγωνιστή το Μάηλς Ο’Κηφ που χωρίς να είναι ηθοποιός περιωπής, αν και βελτιώθηκε αργότερα, εξυπηρέτησε με την ωραία του παρουσία τη λογική και τους σκοπούς των ταινιών αυτών και δυστυχώς ή ευτυχώς ταυτίστηκε με τον Ατορ.

Έχει προ καιρού καταστεί αντιληπτό πως αυτές οι ταινίες είχαν ημερομηνία λήξης, η οποία έχει παρέλθει προ πολλού, αν αισθάνεσαι αρκετά δυνατός και κατέχεις τους τρας κώδικες, τότε μάλλον έχεις ήδη εισέλθει στον κόσμο αυτού του σινεμά, σε διαφορετική περίπτωση μείνε εκεί που είσαι και μην μπεις καν στον κόπο…

 

 

The Sword of the Barbarians (1982)

The Sword of the Barbarians (1982) aka “Sangraal, la Spada del Fuoco”

directed by: Michele Massimo Tarantini

cast:Pietro Torrisi, Yvonne Fraschetti, Mario Novelli

Gloriously awful or vice versa 80ies Sword n’ sorcery spagetti schlock that features Pietro Torrisi, a lead that is probably the weakest actor that ever starred in this kind of film. His work on “Throne of Fire” was somehow even weaker , here he doesn’t have to act like a doofus throughout the entire duration of the film, however there is nothing to write home about regarding neither Torrisi’s nor the rest of the cast performances. The dubbing track  does not do the film any favours either.

A swordsman’s wife is murdered by followers of the evil Goddess Rani. He vows vengeance upon the cult and journeys to the Ark of the Templars to get a magic crossbow that will help him accomplish his mission.

By the time Michelle Massimo Tarantini (stranded in the dinosaur valley) decided to join the sword & sorcery party there was little hope left for a genre that was pretty hopeless to begin with. His film is no exception to the general rule. These Italian flicks were shot on poverty row budgets with dime a dozen storylines regurgitating every sword n’ sorcery stereotype imaginable. The are niche material , suitable for a good laugh or two. Well la spada del fuoco also had some gory effects and a brief appearance by Sabrina Siani.

Passable , but addressing the genre fans exclusively.

Ιταλικό Βαρβαρικό ψευδοέπος κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των φανς του είδους που καταβρόχθιζαν ο,τι αναπαρήγαγε τα κλισέ του Κόναν και που σάρωνε τα ταμεία εν γένει εκείνη την εποχή.

Το κακό με τις Ιταλικές παραγωγές μεταξύ άλλων είναι οτι το δεν βρήκαν ποτέ το δικό τους Αρνολντ. Τον προσέγγισαν όσο περισσότερο μπορούσαν με το Μαηλς Ο’Κηφ ,αλλά πεμπτουσιακό/αρχετυπικό Βάρβαρο ήρωα δεν βρήκαν ποτέ.

Τουλάχιστον μια τέτοια περσόνα θα μπορούσε να απογειώσει τις φθηνοπαραγωγές τους στις οποίες έκαναν παρέλαση όλες οι απιθανότητες και τα λογικά άλματα που θα μπορούσαν να υπάρχουν σε τέτοιες ταινίες.

Δυστυχώς ο Πιέτρο Τορίσι , ακόμα και στα καλύτερα του ήταν τουλάχιστον πέντε κλάσεις κάτω από τον Αρνολντ και δεν μπόρεσε ποτέ να αποδώσει με πειστικότητα τα κλισέ του βάρβαρου πολεμιστή.

Παρόλα αυτά η ταινία έχει πλάκα αν είστε φανς του είδους.

Berserker(1987)

Berserker(1987)

directed:Jefferson Richard

cast:Joseph Alan Johnson, Greg Dawson, Valerie Sheldon

Backwoods slasher banality that owes more to inept opuses like “don’t go in the woods…alone” than to well-oiled machines of the genre like “Just before dawn”. Still “Berserker” has an interesting enough premise to justify at least one viewing but lacks meat and has next to zero replay value.

Six young adults in the woods run afoul of a berserker, a viking warrior who dons the fur and snout of a bear, and are slain in turn by him.According to an old Nordic legend, a Berserker was a bloodthirsty warrior who ate human flesh, forbidden a restful death and fated to be reincarnated in their blood kin. A summer camp accidentally stumbles across the Berserker legend when it arises in Rainbow Valley, an area settled by Norwegian immigrants. The camp is abuzz with rumours of a wild bear killing people in the area, including speculation about an old couple who get lost. But is it really a bear?

80 minutes and a memorable scene featuring the spectacular Beth Toussaint  away, I don’t feel let down since I knew what to expext, still I wonder what a less heavy-handed director like Joseph Zito could have done with that storyline.

Anyways, take it as it is…

Νορδική σλασερ διεκπεραίωση που καταγράφεται στο συλλογικό συνειδητό σαν μια ακόμα μονογραφή στα κουτάκια με τις ταινίες του είδους που πρέπει ο φαν του ιδιώματος λόγω ψυχαναγκασμού και μόνο, να παρακολουθήσει…

Χωρίς να είναι τεκές τύπου Freeway maniac δεν διαθέτει παρ’όλα αυτά την ανάλογη πυγμή ώστε να καθηλώσει…

The Freeway Maniac(1989)

The Freeway Maniac (1989)

directed:Paul Winters

cast:Lauren Winters, James Courtney

A crazed asylum escapee killer sneaks onto the set of a sci-fi film and begins murdering the cast and crew.

This Cannon films Z-grade requiem for the slasher genre entry, somehow gave me the feel of an Andy Sidaris production. The tongue is firmly placed in cheek during the entire duration of the movie and it feels like a spoof when it shouldn’t.

The pacing is abysmal,the performances beggar belief, the plot holes are basically craters and the gore is nonexistent , however this one is rarther watchable for all the wrong reasons.

Because having to watch a bodybuilder living his own “Nightmares in a damaged brain” re-enactment and stalking a good-hearted aspiring cinema starlet in the most crowded desert of the earth somehow feels refreshing if questionable.

Σλασερ μπαλαφάρα της Κανον που κοσμούσε με τις παραγωγές της τα ράφια κάθε Ελληνικού Βιντεοκλάμπ προς τα τέλη της δεκαετίας του Ογδόντα.Θυμάμαι τη χαίτη του μυώδους Τζέημς Κόρτνευ να κλείνει το μάτι στην αναπτυσσόμενη τρας αισθητική εμού και της παρέας μου από τότε , συν το γεγονός οτι ο προαναφερθείς κραδαίνει αλυσοπρίονο στο εξώφυλλο του vhs .Λαμβάνοντας την άνωθι παρέλαση σλασερ στερεοτύπων και το στούντιο παραγωγής βγάζει κανείς το συμπέρασμα οτι ο “μανιακός της εθνικής οδού” είναι ταινία της προκοπής… ισχύει όμως κάτι τέτοιο?

Φυσικά και όχι και αυτό είναι που αποτελεί το μέγα ατού του παρόντος. Παίρνοντας την αισθητική του Αντυ Σιντάρις και τρίβοντας τη στη μούρη του θεατού, τούτο εδώ κερδίζει πόντους όχι γιατί μοιάζει στο nightmares in a damaged brain αλλά γιατί είναι χειρότερο κι από το death Spa.

Σκουπίδι του κερατά αρμόζει μόνο στους Ταλιμπάν του Σλάσερ ιδιώματος.