So Sweet, So Dead-1972

So Sweet, So Dead aka Rivelazioni di un maniaco sessuale al capo della squadra mobile

directed by: Roberto Bianchi Montero

cast: Farley Granger,Sylva Koscina,Silvano Tranquilli,Annabella Incontrera, Chris Avram,Femi Benussi, Krista Nell,Susan Scott, Luciano Rossi: Gastone

A sleazefest filled to the brim with Eurocult regulars by Roberto Bianchi Montero. Pleasure guaranteed in spades here as this affair is of the same lineage as films like: French Sex Murders,Giallo a Venezia  and Strip nude for your Killer. Do you see a pattern here? Yes, I bet you do , Sex and promiscuity is the name of the game here.

Inspector Capuana investigates serial murders where the victims of unfaithful wives were get killed as they were having sex with their husbands. A naked woman is found murdered and mutilated in a prosperous small province town in Southern Italy. But who is murdering her? After a while, the killer who wears black fedora, gloves, and trench coat starts photographing unfaithful wives as they start having sex with their lovers and also killing them.

So here we have a storyline, where unscrupulous and corrupt ,bored wives of the upper class meet their maker. Some say it’s misogynist, well, I think that this is not misogynist and nihilistic in a New York Ripper vein ,but it’s rather a sarcastic commentary on the ill deeds of the Bourgeoisie. However ,rest assured Montero is no Marco Ferreri or Elio Petri. There is more focus on gratuitous nudity and brutal killings here .

As far as I’m concerned I feel that  “So Sweet so Dead” ,which also was released as “Penetration” with hardcore inserts, is a highly successful Giallo .It’s as polished and stylish as it could  ever be, definitely not bottom barrel like “Giallo a Venezia” and features so many stalwarts of Euro cult cinema that it is almost a paradox.

Mandatory addition to your Giallo collection.

Τζιαλλο κολοσσός από το Ρομπερτο Μπιανκι Μοντερο , ο οποίος σχεδόν παίζει το Τοrso του Sergio Martino στα ίσια ,αλλά λόγω διαφοράς μπατζετ καταλήγει να φιγουράρει στη μέση του βαθμολογικού πίνακα μαζί με άλλα υπερ-sleazy έπη όπως τα: French Sex Murders και Strip Nude for your Killer.

Tο Παρόν δεν χωρατεύει, είναι υπερβίαιο και κάνει και την ανατροπή με κοινωνικό σχόλιο για τη διαφθορά τις Ιταλικής Μπουρζουαζίας, αλλά μην τρελαθούμε Ο Μπιανκι Μοντερο δεν φιλοδοξεί να γίνει ο επόμενος Μπελόκιο αλλά να βγάλει το μεροκάματο και όχι μόνο τα καταφέρνει αλλά μάλλον παραδίδει κιόλας με το φιλμ αυτό την πιο πετυχημένη του προσπάθεια.

 

Death carries a Cane (1973)

Death carries a Cane (1973) aka The Tormentor, Maniac at Large, The Night of the Rolling Heads and Devil Blade

Directed by:  Maurizio Pradeaux

Cast: Robert Hoffmann, Nieves Navarro, George Martin ,Simon Andreu,Luciano Rossi,Anuska Borova

A photographer named Kitty (Susan Scott) watched through a tourist telescope the killing of a woman through the window of a nearby house. She is unable to get a clear view of the killer’s face, she reported the incident to the police and soon other witnesses who saw the killer fled are brutally murder, Kitty fears that she will be the next victim when her ballerina friend Magda is brutally killed by the same elusive culprit.The police are baffled, unable to find a motive. It is Alberto who discovers the connection: all the murdered girls were dancers. Investigating further, Ketty finds a photo identifying the killer. But before she can warn Alberto, Kitty is trapped in a lonely greenhouse, stalked by the homicidal madman! Will Kitty be the next victim?

Workmanlike Giallo with heavy-handed direction by Maurizio Pradeaux (Death steps in the dark).Fortunately Pradeaux cast a few worthy Giallo stalwarts like Nieves Navarro (Susan Scott) who elevate this one a little bit higher from the pits of mediocrity where it would otherwise  dwell.

The reviewer at allmovie.com writes that “a complex plot and stylish visuals don’t necessarily combine to instantly produce a good giallo”, but that “the film is good for a few chuckles and has a pair of memorable murder sequences. I personally wish that the visuals presented here were at least stylish and that the plot actually made sense, alas Pradeaux seems to get neither of those elements right.

Well ,Death carries a cane is not unwatchable.This film’s only offense is that it is painfully average, and for a person who was trying to track down the Greek VHS of this one for 15+ plus years (that’s me) this acknowledgement  is a little bit hard to stomach.Other than the aforementioned realization this is a Giallo film that will definitely interest the fans of the genre. Rest assured there are way more abysmal Giallo entries out there.

Χρυσή μετριότητα με προσχηματική, κατά τα συνήθη δεδομένα του είδους, πλοκή ,σερβιρισμένη με διεκπεραιωτικό τρόπο από το Μαουρίτσιο Πραντώ.

Σέξυ  φωτογράφος με το όνομα Κίττυ γίνεται  άθελα της μάρτυρας σε δολοφονία,η αστυνομία αρχικά αγνοεί τη μαρτυρία της αλλά αργότερα  αντιλαμβάνεται πως βρίσκεται μπροστά σε υπόθεση για  σκληρούς παίκτες. Απ’ότι φαίνεται τα θύματα του δολοφόνου .όλα τους χορεύτριες ,συνδέονταν μεταξύ τους. Η αστυνομία και ο μνηστήρ της Κίττυ αποφασίζουν από κοινού να αναθέσουν στην καυτή φωτογράφο το ρόλο του δολώματος για το δολοφόνο…

Αν το έγκλημα στο σινεμά είναι το να κάνει κανείς μέτριο σινεμά,τότε ο Μαουρίτσιο Πραντώ  μάλλον  θα έπρεπε να καταδικαστεί στην εσχάτη των ποινών… Από την άλλη ,ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Όλοι οι σκηνοθέτες που αγαπάμε έχουν υποπέσει στο ατόπημα της διεκπεραίωσης κατά καιρούς, Ο Φούλτσι μας σέρβιρε ουκ ολίγους άνοστους μεζέδες προς το τέλος της καριέρας του, ο Αρτζέντο δε λέει να σηκώσει κεφάλι τελευταία ,γενικά τα παραδείγματα δεν έχουν τέλος.

Όπως και να έχει ,το μόνο σφάλμα του παρόντος είναι η μετριότητά του. Το γεγονός ότι ευτυχώς παίζουν στο παρόν αναγνωρίσιμες μορφές του είδους το διασώζει από την απόλυτη αποτυχία.

Πεζό και ανέμπνευστο? Εξαρτάται τι περιμένει κανείς από τα Τζιάλλι του.Οι οπαδοί του είδους μάλλον το έχουν ήδη…