So Sweet, So Dead-1972

So Sweet, So Dead aka Rivelazioni di un maniaco sessuale al capo della squadra mobile

directed by: Roberto Bianchi Montero

cast: Farley Granger,Sylva Koscina,Silvano Tranquilli,Annabella Incontrera, Chris Avram,Femi Benussi, Krista Nell,Susan Scott, Luciano Rossi: Gastone

A sleazefest filled to the brim with Eurocult regulars by Roberto Bianchi Montero. Pleasure guaranteed in spades here as this affair is of the same lineage as films like: French Sex Murders,Giallo a Venezia  and Strip nude for your Killer. Do you see a pattern here? Yes, I bet you do , Sex and promiscuity is the name of the game here.

Inspector Capuana investigates serial murders where the victims of unfaithful wives were get killed as they were having sex with their husbands. A naked woman is found murdered and mutilated in a prosperous small province town in Southern Italy. But who is murdering her? After a while, the killer who wears black fedora, gloves, and trench coat starts photographing unfaithful wives as they start having sex with their lovers and also killing them.

So here we have a storyline, where unscrupulous and corrupt ,bored wives of the upper class meet their maker. Some say it’s misogynist, well, I think that this is not misogynist and nihilistic in a New York Ripper vein ,but it’s rather a sarcastic commentary on the ill deeds of the Bourgeoisie. However ,rest assured Montero is no Marco Ferreri or Elio Petri. There is more focus on gratuitous nudity and brutal killings here .

As far as I’m concerned I feel that  “So Sweet so Dead” ,which also was released as “Penetration” with hardcore inserts, is a highly successful Giallo .It’s as polished and stylish as it could  ever be, definitely not bottom barrel like “Giallo a Venezia” and features so many stalwarts of Euro cult cinema that it is almost a paradox.

Mandatory addition to your Giallo collection.

Τζιαλλο κολοσσός από το Ρομπερτο Μπιανκι Μοντερο , ο οποίος σχεδόν παίζει το Τοrso του Sergio Martino στα ίσια ,αλλά λόγω διαφοράς μπατζετ καταλήγει να φιγουράρει στη μέση του βαθμολογικού πίνακα μαζί με άλλα υπερ-sleazy έπη όπως τα: French Sex Murders και Strip Nude for your Killer.

Tο Παρόν δεν χωρατεύει, είναι υπερβίαιο και κάνει και την ανατροπή με κοινωνικό σχόλιο για τη διαφθορά τις Ιταλικής Μπουρζουαζίας, αλλά μην τρελαθούμε Ο Μπιανκι Μοντερο δεν φιλοδοξεί να γίνει ο επόμενος Μπελόκιο αλλά να βγάλει το μεροκάματο και όχι μόνο τα καταφέρνει αλλά μάλλον παραδίδει κιόλας με το φιλμ αυτό την πιο πετυχημένη του προσπάθεια.

 

Savana Violenza Carnale (1979)

Savana Violenza Carnale (1979)

Directed by:Roberto Bianchi Montero

Cast:Aldo Sambrell, Giuseppe Scarcella, Edward Clark, Rosa Gloria Vasquez

Miguel and Carlos, the first one a doctor, the second one an important property owner, find  Damian in the jungle, a man in the threshold of death after being bitten by a snake. To save his life they have no choice but to amputate his hand. Damian turns out to be a dangerous delinquent who escaped from prison and who has kidnapped and chained a young girl in a cabin with the sole purpose to keep her as his sex slave. The two men save Rita , the chained girl from a life of rape and misery, but Damian swears revenge…

Italo-Spanish byproduct by the third-tier Director Montero (a woman for seven bastards) whose films were always outbursts even geysers   of sleaze. We are talking almost Luigi Batzella like sleaze  here . Savanna violenza carnale is another violent/ sexual exploitation/jungle actioner  that dreams of being Cannibal Holocaust, Montero even opens his film with an aerial travelogue shot of the Colombian jungle, it is surprisingly watchable and the plot is really easy to follow, but as a whole Montero’s film is just a footnote in the Euro exploitation history addressed to the most die-hard of the Euro sleaze collectors.

jungle actioner με τόνους σληζιάς αλλά και σαρκοβόρα νεκρά διαστήματα από το μέγιστο “σκουπιδιάρη” Ρομπέρτο Μπιάνκι Μοντέρο. Ο προαναφερθείς “σκηνοθέτης” άνηκε στην ευγενή κάστα των λιγότερο προβεβλημένων/μεροκαματιάρηδων σκηνοθετών που βρήκαν βήμα και έβγαλαν μεροκάματο μέσα από την Ιταλική ειδικά και Ευρωπαική γενικά εξπλοητέησιον φάμπρικα.

Συνεπώς, δε νομίζω να περιμένει κανείς τέχνη και νοήματα από μια ταινία που λέγεται “Σαβάνα-η βία της σάρκας” . Η ταινία κομίζει αυτό που ο τίτλος υπόσχεται πλην ο ρυθμός της είναι άνισος και το μεσαίο μέρος της ελαφρώς αδιάφορο. Κλασικό σύμπτωμα αυτών των ταινιών ήταν τα δυναμικά ξεκινήματα/φινάλε και τα αδιάφορα,διεκπεραιωτικά μεσαία μέρη,κάτι που είναι απόλυτα λογικό ,αφού μιλάμε για σενάρια προκάτ.

Ακόμα και έτσι ,το σπάνιο αυτό φιλμ ίσως να έχει ενδιαφέρον για τους αρχειοθέτες του Ευρωπαικού τρασοσινεμά.