L’assassino è ancora tra noi (1986)

L’assassino è ancora tra noi (1986) aka “The killer is still among us”

directed by:Camillo Teti

cast:Mariangela D’Abbraccio, Giovanni Visentin, Riccardo Parisio Perrotti

POV shot done the right way…

‘Ενα πολύ δυνατό giallo από τη δεκαετία του ’80 σας φέρνει σήμερα το late night movie crypt.

Φυσικά και έχει αδυναμίες το “the killer is still among us”.To σενάριο ίσως να γίνεται κάποιες φορές πολυλογάδικο,οι ερμηνείες απ΄το άγνωστο κάστ είναι λίγο ερασιτεχνικές,το budget είναι και πάλι χαμηλό με άμεσο αντίκτυπο στη φωτογραφία που είναι λίγο televisual,αλλά κάπου εδώ σταματάνε τα αρνητικά.

Πρώτον γιατί εμένα προσωπικά αυτό το televisual χρώμα που έβγαζαν κάποια 80s ιταλικά films(“morirai a mezzanotte”,”delirium”,”stagefright”)δε με χαλάει καθόλου-δε νομίζω να υπάρχει κανένας άγραφος κανόνας που να επιβάλλει 70s φωτογραφια και ratio στα gialli για να είναι αυθεντικά δείγματα του είδους.Δεύτερον γιατί η ταινία ξυπνάει αισθήματα πρωτογενούς τρόμου που σε μένα τουλάχιστον είναι σπάνια πλέον…

Η ιστορία αφορά μια σειρά ιδιαίτερα βίαιων φόνων,με σεξουαλικό χαρακτήρα,που έλαβαν χώρα στη Φλωρεντία από το 1968 έως το 1985,το γεγονός οτι ο δράστης παραμένει ασύλληπτος σίγουρα δημιουργεί ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο και απειλητικό κλίμα κατά τη διάρκεια στην οποία ο θεατής βλέπει τα γεγονότα να εκτυλίσσονται μπροστά του,το δε τέλος το οποίο είναι ανοιχτό σε ερμηνείες εντείνει το δυσάρεστο του πράγματος.

Οι φόνοι είναι όλοι υπερβίαιοι,αληθοφανέστατοι,τραβηγμένοι από την οπτική γωνία του δράστη και καταγεγραμμένοι από την κάμερα με χειρουργική(pun intended)λεπτομέρεια.Η βία σ’αυτήν την ταινία δημιουργεί αυτό το αρχέγονο συναίσθημα κλωτσιάς στο στομάχι και μιλάει με πολύ άμεσο τρόπο στο θυμικό του θεατή,καθώς  ο θεατής βιώνει τη απειλή σαν να ήταν ο ίδιος εμπλεκόμενος στην ιστορία.

Συνοψίζοντας,οι αδυναμίες του φίλμ είναι και τα δυνατά του χαρτιά.Ο συνδιασμός άγνωστων ηθοποιών,χαμηλού προυπολογισμού,ακατέργαστης φωτογραφίας αλλά απόλυτα ρεαλιστικής προσέγγισης της βίας έχουν δημιουργήσει μια ακραία ρεαλιστική ταινία.Δεν είναι τόσο artsy σαν το “angst” και δεν είναι τόσο καλογυρισμένη σαν το “the new york ripper” αλλά σου δημιουργεί την ανάγκη για ένα κρύο ντους μετά το τέλος της και αυτός είναι μάλλον και ο σκοπός πίσω από τη δημιουργία της.Raw power…

Extremely violent mid-80ies giallo based on a real murder series that haunted Florence in the 70ies and the 80ies.

“The killer is still among us” has quite some reputation due to its realistic murder scenes that border with sadism.Indeed,the murder scenes(all shot from the killer’s point of view) are blood curdling.This is some of the nastiest stuff  ever to grace the celluloid.The production values are pretty crude and the cast is pretty unknown,these facts definitely contribute to the sheer realism this flick possesses.Of course some may say that this movie relies on its shock value and loses steam quickly after the initial viewings.Well, no one claims that this one is a quintessential giallo but I’ve seen way worse films than this one.

On the downside,the somehow talky storyline becomes tedious at times,however the strength of the movie is not in the storyline but in its brutally violent sequences ,which create a feeling of primordial terror to the viewer.

The  Teti direction showcases some brilliance during numerous sequences(the bar one and of course the murder scenes)and he manages to create a really unnerving feeling throughout the entire duration of the film.

Anyway,this film justifies its notoriety .Fans of extreme gore should check it out for its superlative violence.Fans of old-school well-constructed stylish Giallo like f.e the Sergio Martino movies should steer clear.