Sunday in the Country(1974) aka “Vengeance is mine”
directed by:John Trent
cast:Ernest Borgnine, Michael J. Pollard, Hollis McLaren, Louis Zorich, Cec Linder
Three vicious thugs are on the run in rural America after robbing a local bank. They seek refuge at the home of Adam,a reclusive,religious farmer stemming from the old school of moral values, but he is prepared for their arrival and holds them at gunpoint. Unable to let them simply wait for the law, he decides to take them into into his cellar and torture them a little before the police arrive.His grandaughter Lucy stands for more liberal ideas and believes that the police should handle the issue.Lucy is gradually getting more appaled by the proceedings and she jeopardizes her Grandfather’s plans.
Gritty,tense and downbeat sample of Spartan moviemaking, “Sunday in the Country” is excellent in its simplicity.
Just an account of events that took place in an ordinary Sunday,Trent’s film is polarizing in its depiction of the clash between the two main schools of sociopolitical thought.,the conservative and the liberal ones.Undoubtedly the film proves that both systems are flawed yet they need each other .
In terms of pure exploitation cinema,the film delivers the bloody goods in a sometimes shocking way.The violence is not frequent but it is realistically depicted and the entire cast delivers excellent performances.
“Sunday in the Country” is one of the superior revenge thriller entries and should be discovered by a wider audience.
Ισχυρό πεσσιμιστικό θρίλερ εκδίκησης που κουρελιάζει τα νεύρα από την ένταση και τη σποραδική μα ρεαλιστική του απεικόνιση της βίας.
Τρεις ληστές σκορπίζουν τον τρόμο και το θάνατο σε επαρχιακή πόλη της Αμερικής.Καταφεύγουν στην αγροικία του Άνταμ,ενός χαλκέντερου,θρησκευόμενου αγρότη ,ο οποίος θα τους διδάξει το “οφθαλμόν αντί οφθαλμού” παρά τις σφοδρές αντιρήσεις της φιλελεύθερων αντιλήψεων εγγονής του.
Ταινία σοκαριστική μέσα στη σπαρτιάτικη απλότητα της ,το “Σαββατοκύριακο του τρόμου” απεικονίζει με υπερβολικό πλην ρεαλιστικό τρόπο τη σύγκρουση δύο κόσμων.Από τη μία ο βίοσοφος Άνταμ, ο οποίος ενσαρκώνει το παλιό αλλά αγνό ενός κόσμου καμωμένου με σκληρή δουλειά και ντομπροσύνη και από την άλλη η εγγονή του που ενσαρκώνει τις νέες τάσεις,αυτές της πίστης σε ανθρωπιστικές αξίες,όπως αυτήν της κοινωνικής δικαιοσύνης,της πίστης στη δικαστικό σύστημα,την καταδίκη της αυτοδικίας ως λύσης κλπ.
Τι συμβαίνει όμως όταν και τα δύο αξιακά συστήματα έχουν “τυφλές γωνίες”?
Αναμφισβήτητα η ταινία είναι τεταμένη και πολώνει αφού εμπλέκει το θεατή συναισθηματικά στα δρώμενα και τον αναγκάζει να πάρει θέση.Στο τέλος αποδεικνύεται οτι οι δύο κόσμοι είναι συγκοινωνούντα δοχεία και αλληλοσυμπληρώνονται,ή πως τουλάχιστον έτσι θα “έπρεπε” να είναι.
Η μεγαλύτερη επιτυχία του φιλμ είναι πως δημιουργεί ασφυκτική ατμόσφαιρα με πενιχρά μέσα.Πέραν από το πανανθρώπινο και το διαδραστικό του σεναρίου,ερχόμαστε αντιμέτωποι με στιβαρές ερμηνείες από όλο το καστ, με το βετεράνο Έρνεστ Μπόργκναιν να ενσαρκώνει έναν πιο ανθρώπινο vigilante που θα μπορούσε να είναι ο παππούς ή ο θείος οποιουδήποτε από εμάς.
Στο τέλος η λύση που έρχεται φαντάζει μάταιη αφού το κακό έχει “κλέψει” κομμάτι της αθωώτητας και των δύο κύριων ηρώων,οι οποίοι δρουν με αγαθές προθέσεις πλην όμως αδυνατούν να μηχανευτούν μια λύση που θα δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο.Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την κοινοτοπία του κακού (Χάνα Άρεντ) αλλά με τη διαβρωτική του φύση ,η οποία δημιουργεί πληγές ακόμα και στους πιο στέρεους ανθρώπους.Το τελικό αποτέλεσμα προάγει τον προβληματισμό από τη μεριά του θεατή και κάνει την ταινία κάτι αρκετά παραπάνω από ένα απλό grindhouse/exploitation φιλμάκι εκδίκησης.
Εξαιρετικό δείγμα του είδους που αξίζει να προστεθεί στη συλλογή σας.
latenightmoviecrypt 